ตอนนี้ผมอายุ30ปีแล้ว ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยได้รับความรักเลย ช่วงจำความได้ก็อยู่สถานสงเคราะห์ตั้งแต่ยังเล็กเพราะแม่ติดคุก จนกระทั่ง5ขวบแม่ก็ออกมาก็เอามาให้ยายเลี้ยง มีครั้งนึงแม่ก็พยายามโยนผมลงคลองให้ตา

ผมอยากเล่าความความล้มเหลวในการใช้ชีวิตของตัวเองที่ทำให้ในทุกๆความสัมพันธ์ที่มีรอบตัวผมทุกครั้งมันจะจบที่ความเศร้าและความเกลียดชัง และส่งผลให้ทุกวันนี้ผมกลายเป็นคนเก็บตัวอยู่แต่ในห้องและคิดว่าการจากไปค

ขอเล่าเกี่ยวกับปัญหาที่ช่วงนี้ผมเครียดมากเลยครับ คือ เรื่องมีอยู่ ว่า​ ตอนนี้ผมเป็นทหารเกณฑ์มาเกือบปี แล้วครับ ผมทำหน้าที่เป็น บก.ร้อย คือตำแหน่งที่ทำงานเกี่ยวกับเอกสารต่างๆ และการจัดเวร ของพลทหารภายใ

ต้องบอกก่อนว่า ผมเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น โดยเฉพาะตอนที่เพิ่งเริ่มสนใจธรรมะ พระรูปไหนที่มียศสูงๆ น่าจะบรรลุธรรมแล้ว พระด้วยกันคงคัดเลือกมาอย่างดี ซึ่งเป็นความโง่เขลาส่วนตัวของผม แต่ตอนนั้นผมไม่รู้อะไร

ใบที่ ๑๓ หนักแน่น ใบสิบเจ็ดระเห็จไปหลายหมื่นลี้ เหมือนว่าวที่ลอยสุดหล้าฟ้าเชี่ยว เสี่ยงฟ้าก้องกัมปนาทหวาดจริงเจียว ช่างหวาดเสียววิญญาณ์น่าพรั่นพรึง แม้กระนั้นไม่ปล่อยให้ถอยเถื่อน ยึดป่านไว้ไม่เขย

จุดนั้นมีอยู่จริงไหม ยิ่งมีพระที่พรรษามากๆ เป็นข่าวอยู่ตอนนี้ รู้เลยว่า พวกเขาก็ไม่ได้เหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไป เผลอๆจะหมกมุ่นกว่าด้วยซ้ำ อดีตหลวงพ่อมิซูโอะ ก็ปฏิบัติอย่างหนักถึงยี่สิบปี ก็ไม่บรรลุอะ

https://www.youtube.com/watch?v=llHhfum19Fw ในคำสอนอันลึกซึ้งของพระพุทธศาสนาช่วงต้น "การภาวนา" (หรือ "การบ่มเพาะทางจริยธรรม" ในมรรคมีองค์แปด) เป็นหัวใจสำคัญในการสร้างสันติสุขและควา